ISANG ARAW SA NAYON IKA DALAWAMPUT ISANG
YUGTO: ANG TAG ULAN SA ATING BAYAN NOONG UNA. Mga gawi ng ating mga ka nayon
tuwing panahon ng panag-ulan noong una, ang bawat magsasaka ay umaasam ng
pagdag-im sa gawing kanluran ng langit, sa paghuni ng ibong salaksak sa tapat
ng lagaslasan, o sa paghuni ng kulig-lig sa katanghalian mga pangitain na
magbabadya ng pagpatak ng ulan. Tuyo na ang mga sapa at mga san-og sa bukid,
bitak bitak na ang lupa sa tubigan, naghampalang ang mga kayakas at
nakakapangati ang bulo ng nipay sa alingahit na simoy ng amihan. Malaki na rin
ang ini-untos ng baba ng niyog dahil sa nagiging pu-aw at nalalayos na buko
dagdag pa ang hina ng tigis ng karitan. Samantala bahagyang malamlam ang
ustingan sa mga Baraka sa nayon kapag ganito ang iras ng panahon. Matumal pati
ang benta ng mga maglalako. At habang pumapasok ang buwan ng Mayo , ramdam na ang kasiglahan sa nayon
papalapit na ang panag-ulan . Sa di kawasay unti-unti nagdilim ang ulap at
kasunod nitoy hiyawan ng mga kanayon “Agua de Mayo” at tuluyan ng bumuhos ang
lumulurok na ulan, uusok-usok ang tigang
na lupa, nagputik na ang bitak sa tubigan, mababanaag mo na ang ngiti sa mga
taga nayon, mga ilang araw pa papauran na ang mga kalabaw at isingkaw ang araro
handa na bungkalin ang taniman na sahod ulan. Abala na rin ang iba sa
pag-yayagtas sa mga punuan ng lanzones usbong na ang talbos kasabay ng puro at
ilang araw pa e tatasahan na ng mga mamamakyaw na sasali sa subasta.
Kinukumpuni na rin ang mga kalibkiban at sulong na nga ang niyog. Kapansin
pansin na sa ating bayan tuwing umaga ang karamihan ay pasaka, may pa-tubigan
may paniyugan at ang ibay para mamuti ng mga napapanahon na prutas karaniwan na
ang abokado, liputi, kalumpit na masarap kulungohin at iba pa. Di alintana kung
abutin man ng ulan sa bukid dahil may mga baon na salakot at may dahon ng
anahaw at dahon ng saging na pwedeng pandong sa tikatik na patak ng ulan. Sa pagsapit naman ng dapit hapon kanyakanya
ng hagunutan papauwi ng bayan ang iba namay may bahay na sa nayon, ibaiba ang
bit bit at balagwit na iuuwi sa pamilya may labong ng kawayan, may kabuti, may
kuhol at isda na huli sa dating tuyong sapa ang mga ito ay nagsulputan lamang
pagpasok ng panagulan. At habang daan ay mapapansin mo ang mga kabataan na
nagsisipag-pansaw sa danaw. Ilan lang
yan sa mga karaniwan na tanawin sa ating Bayan ng Nagcarlan noon. (Mga kwento
ni Bankero)
No comments:
Post a Comment